Dolunay parlak görünmüyor bu gece
Benim toprak dolu kör gözlerime
Son þafaðýn sökmesini beklerken
Karanlýklar geceden taþýyorlar yine
Ruhumu yalnýzlýkla dolduruyorlar
Bedenim titriyor soðuk gecede
Kayalýklarýn üzerinde oturup
Kendimi dalgalarýn sesine verirken
Uzaklardan rüzgarýn þarkýsý geliyor
Belki de þu yalnýz ufuklardan
Mezarýmýn yanýnda durup
Kendimi geceye teslim ederken
