Ik moet je even wat gaan vertellen
Dus kom 'ns dichterbij
't Is lang geleden
Ik was een jongen, net zo oud als jij
Ik stond in een bos
In een heel mooi bos
En plaste tegen een boom
En dan werd ik wakker van de schrik
Want 't bos was maar een droom
Dan had ik in m'n bed geplast
En was bang voor de volgende dag
Dat ik weer mijn pyjamabroek
Aan de waslijn hangen zag
Aan de waslijn, mijn pyjamabroek
En de lakens van m'n bed
En ik dacht: "Dat zien m'n vriendjes ook
En dan hebben ze reuze pret"
En weet je waarom ik 't zo naar
En zo verdrietig vond
Ik dacht dat ik de enige was
Die zoiets gebeuren kon
Want, als je aan een jongen vraagt
"Heb jij dat ook wel, man"
Dan zegt zo'n jongen altijd 'nee'
En meestal liegt 'ie dan
Want Pietje Keizer en Johan Cruyff, die overkwam dat wel
En ook Epie Drost en Van Hanegem en Rinus Israel
Dus, plas je weer es in je bed, geef je moeder dan een zoen
En zeg maar: "Er zijn er wel meer hoor, moeder
Die dat 's nachts per ongeluk doen"
