Elke zondagochtend hebben wij het rijk alleen
Mijn broer en ik, wij alletwee
Want dan zijn mijn ouders nog lang niet op de been
En ik heb zo het idee
Dat die samen liggen te vrijen
Dat duurt uren, dat duurt tijen
Dus, we gaan maar onze gang
De hele ochtend lang
Elke zondagochtend is de huiskamer weer vrij
We spelen treintje met de stoel
We halen er het krukje en de bijzettafel bij
En ik heb zo het gevoel
Dat mijn ouders liggen te vrijen
En we laten ze maar betijen
Je kan spelen wat je wil
Zij houden zich wel stil
Elke zondagochtend gaat de keuken overhoop
Ik snoep wat ik maar kan
Suiker door de boter of kaas met klodders stroop
Want we nemen het ervan
Totdat moeder eens komt kijken
Die ons verder niets laat blijken
Wat ze deden met elkaar
Maar nu zijn ze dan toch klaar
Wat zijn ouders eigenlijk raar
