's Avonds tegen negen Stond ze in de regen Bij de halte van lijn 10 Eenzaam en verloren Nat en half bevroren Zo had ik nooit gezien Zo'n verdrietig meisje Brengt je van je wijsje Weet niet goed wat je moet doen Voor ik het besefte gaf ik haar opeens 'n zoen
refr.: Mooie meisjes blijven nooit zo lang alleen Droog je tranen en laat ons samen door 't leven gaan Vraag niet meer waarom de zon vandaag niet scheen Morgen zal ze voor jou weer hoog aan de hemel staan
Ogen vol van tranen Keken mij toen aan en Ik verloor m'n hart meteen Ik las in haar ogen Hoe ze was bedrogen Daarom was ze nu alleen O, wat was ze mooi Waarom viel ze ten prooi Aan iemand die haar zo verliet En ik nam mij voor: ik maak 'n eind aan haar verdriet
