Teresita, niña hermosa, mujer de mi quebranto En este triste momento ne rokẽme añemboja Ipyãhẽvo che mbaraka nde kevýpe rehendúta Ha yvytúre nde pejúta che purahéi ipaha
Nde sy ningo ndoipotái cherehe reñengaña Porque che mombyrygua arriveñoiterei Aikóva anga che añomi mombyryete che symígui Nde rehe che ãkãvaígui ndajevýiva gueteri
Che ipõrãntema aha asegi pe y puku Tove ko che mborayhu taituju, taiku'ipa Ha upéicha tove topa che rekove ko arapýpe Ha anive ko tesaýpe nde rehe aiko aklama
Adiós mi flor rosarina ko’ãgã che ja'aháma Nde rayhuha nderejáma, adiós ingrata mujer Ko’ãgã jajoperde para siempre mi querida Adiós mi bella Teresita, adiós mi flor de clavel