Pase sen chamar, o conto xa me soa
Que vistas nos da dende o cadalso
Vita brevis, as cartas van marcadas
Pan duro a mascar, cal foi o xogo limpo?
Pensar que todo pode estar baixo control
Pensar que a máquina non crea confusión
Mal! percepción
Mal! transmisión
Necesitan máis que manter rutinas
Ritos mortos cren e din estar con vida
Delirios letais perden a partida
A furia sen lei marca a saída
Vicios por purificar, demostra a valía
Achégate a xogar, sen protección
Eternidade, salta sen medo
No formigón... sen dirección
A realidade non está onde a queren ter
Abre as portas ven, atreve a entender
Quen vai gritar?, son estes os teus fillos
Maduran sen ti , quen o diría
Milagre por fin, as masas nunca opinan
Quédalle moi ben o xugo da mentira
