ik kijk de dag voorbij
de wijzers van de klok staren doelloos in de leegte
ik zoek naar kleur in mij
de vloer onder de bank is gebroken wit gebleven
de kamer waar het altijd warm en veilig voor me was
ik ken haar niet meer terug
ik hoor je praten in de stilte
je fluistert in mijn hart
ik leg de sleutel bij de voordeur
als ik niemand meer verwacht
ik tikte zachtjes op je schouder
toen je iemand anders was
omdat je niet verdwijnt
omdat je bij me blijft
iedereen danst op het feest
ik zie ze langs me gaan
in een wereld zonder woorden
ontwijk ik de laatste dans
ik heb de kracht niet meer
om ergens bij te horen
misschien is het maar beter
dat ik deze plek verlaat
en dat ik jou vergeet
ik hoor je praten in de stilte
je fluistert in mijn hart
ik leg de sleutel bij de voordeur
als ik niemand meer verwacht
ik tikte zachtjes op je schouder
toen je iemand anders was
omdat je niet verdwijnt
omdat je bij me blijft
