Ben boşlukta yürüyen biriydim eskiden. Çıkmazdı benim hiç ellerim cebimden. Korkardım hayattan bütün insanlardan. Bıkmıştım artık çok koşturup durmaktan.
Yok kimse anlamaz beni.
Yorulmuş bedenim kesilmiş nefesim. Kalbim yok yerinde ellerinde ellerim.
Ve bugün sevgilim teşekkür ederim. Çünkü ceplerimden çıktı artık ellerim. Yok kimse anlamaz beni
Yok ceplerime baktım anılarımı yaktım. Gözyaşlarımı ben bir deliye sattım. O hep kalbi kırık küçük kız yok artık. Kurtarmış kendini duyduk inanmadık.
Yok kimse anlamaz beni.
Yorulmuş bedenim kesilmiş nefesim. Kalbim yok yerinde ellerinde ellerim.
Yok yok yok yok yok yok yok
Yorulmuş bedenim kesilmiş nefesim. kalbim yok yerinde ellerinde ellerim.
