อยู่มานาน
อยู่คนเดียวในคืนที่ว่างเปล่า
ปล่อยวันวาน
ผ่านเวลาไปตามต้องการ
แม้คำตอบบนั้น
จะย้ำเตือนอย่างนั้น เท่าไร
วันที่หนาว
จะมีใครที่คอยให้ไออุ่น
วันที่ท้อ
จะมีใครที่คอยเข้าใจ
เหมือนจะไม่เหงา
แต่ลึกลึกก็เหงา
ในใจยังรอให้ใครผ่านเข้ามา
วันนี้ฉันจะลองหลับตา
ลืมฝันร้ายที่เคยมี
และภาวนา
ให้ได้เจอวันที่ดีกว่า
ใจที่ล้า ได้เจอคนที่ซับน้ำตา
(ผ่านวันเวลา)
ให้อยู่ตรงนี้สักคน
ดั่งต้นไม้
ที่ต้องการลำธารที่ชุ่มฉ่ำ
ดั่งดวงจันทร์
ที่ต้องการดวงดาวสักดวง
ฉันก็คือฉัน
แต่ลึกไปกว่านั้น
ในใจยังรอให้ใครผ่านเข้ามา
และอาจจะเป็นเธอ
รักษาใจฉันได้
เก็บรักษาหัวใจฉันไว้
