Haldið upp á heiðina með mér,
höfuðin fjúka í nótt.
Guðirnir gefa okkur þrótt.
Guðirnir veita okkur þrótt til að sigra.
Vinir, ykkar vígamóði her.
veitir mér liðveislu í nótt.
Guðirnir gefa okkur þrótt.
Guðirnar veita okkur þrótt til að sigra.
Sver ég nú og sverðið legg,
svírann á og sundur hegg.
Jórinn þreyttur, ég er sár.
Jökullinn yfir gnæfir hár.
Blóðugur með brotna hönd
berst ég einn um ókunn lönd.
Held ég enn í veika von,
vígamaður Óðinsson.
Göngum móti glötun og dauða,
gjótur þar bíða og fen.
Þar geta tryllingsleg trén
tekið þig niður og skellt þér á knén.
Nýtum daginn og nóttina rauða,
neitum að ganga í fen.
Vörumst að taki' okkur trén.
Gegn Tý, Þór og Óðni við föllum á knén.
Ófærur og dauðans dýr
drepa þann sem burtu flýr.
Höldum áfram, heiðnir menn,
himnaranir þeir falla senn.
Tölunni við týnum vrátt,
tættir sundur smátt og smátt.
Held ég enn í veika von,
vígamaður Óðinsson.
Frændur mínir, fóstbræður,
fylgið mér um ófærur.
Deyi sá er deyja á,
dugi sá er ætla má.
Held ég upp á heiðina,
held ég verstu leiðina.
Held ég enn í veika von,
vígamaður Óðinsson.
