Als ik in mijn kontzak voel, ik heb het vaak genoeg verteld
Altijd hetzelfde liedje, altijd te weinig geld
Maar ja, alles went, alles was gewoon
Twee maanden macaroni en een afgesneden telefoon
De kroeg in om te zuipen, te zuipen op de pof
De meeste pils krijgen, ach, dat was dan weer een bof
De bakker 's nachts zien bakken, nachten gewandeld en gepraat
Het was nergens te vroeg voor en voor niets was het te laat
De zon 's morgens op zien staan, de ogen rood omrand
Toch samen aan de koffie, samen hand in hand
De discussies waren zinloos, niet slapen was verkeerd
Toch heb ik van die nachten praten en van jou heel veel geleerd
De wereld was een wanhoop van werkers en beton
Van 'iet wiet waait is eerlijk weg' maar we hielden van de zon
Samen miljonair zijn door geluk en welgesteld
Altijd met die lege kontzak, altijd zonder geld
Maar we hebben het niet gered, je bleef niet wonen in mijn straat
Je hebt gekozen voor een toekomst, voor een regelmaat
Ik zag je vorige week door mijn straatje gaan
Met een iets te modieuze kleren aan
Misschien had je gelijk, we namen veel te veel
We gaan nu ons eigen weg, ieder zijn eigen deel
Elkaar niet te verwijten, elkaar veel te bekend
Maar je zult zeker aan me denken als je van wanhoop dronken bent
En de zon 's morgens op ziet staan, de bakker bakt zijn brood
We wandelen niet meer samen, niet meer samen naar de dood
Maar als ik aan je denk, in eenzaamheid gedrenkt
Hoop ik niet dat je vaak dronken bent, maar nog wel vaak aan me denkt
