tam orta yerimden ayrýldým,
hiç kimselere "nasýl" diye sormadým.
tüm istediðim, kendime ait bir an.
iki parmak arasý bir dünya...
yeterince sevmeden,
geleceði geçmiþle örten,
seni sen yapan bu korkularla
beni sonsuza kadar gömen!
sevgi, sevgi diye birþey kalmadý.
kimse asla bana sahip olmadý!
aþýk olmak için hep unuttuðum
"kendimi sevmek" bu þarkýnýn adý.
siyah bahçemin içinde bir kadýn
iþte geliyor bana adým adým
eðer birleþtiðimiz an mutluluksa
9 dan 5 e kadar yaþam son bulsa!
yeterince sevmeden,
geleceði geçmiþle örten
seni sen yapan bu korkularla
beni sonsuza kadar gömen!
sevgi, sevgi diye birþey kalmadý.
kimse asla bana sahip olmadý!
aþýk olmak için hep unuttuðum
"kendimi sevmek" bu þarkýnýn adý.
