Oj çë dritë e mirë ç'është e hyjnë te kurmi im,
Kryet duken si duer ç'organjèten bjen.
Ka shtrati ngrëhem e dukë si kur jam e ëndrem,
Ëndrem o jo? jam e ëndrinj o jam e fjë.
Kur njerì të shllon një novë, një novë e mirë o e ligë,
Ë njeter ditë kjò, ë njeter ditë çë të jep gjë.
Ma burri te shpia e bardhë, rri e sjell vetë mortje e guerrë,
I klau te kryet gjithë gjindëve, fare lipisì për gjindjet irakenë.
Ma fëmilet e tyre rrinë ngrohët nd'ata kastjele
E gjithë gjindjet si gjithë, vrasen pa ditur pse.
