een nieuwe schoendoos gekocht, en die komt me nu mooi van pas,
voor alles wat niet mee mag, wat niet alleen van mij is,
kleine dingen, cadeautjes en herinneringen: het heeft hun beste tijd gehad.
en ook de post blijft hier, op dit adres: Parijsstraat 84,
een naam en een nummer is al wat rest.
ik lees die oude ansichtkaart, misschien wel voor de tiende keer.
het handschrift herken ik uit duizenden, het handschrift van oud zeer.
ik verzamel al haar postkaarten en met een glimlach leg ik ze neer.
want de jongen voor wie ze bestemd waren, die woont hier allang niet meer.
hij is vertrokken op een grijze zondag in september,
oktober, november, een maandag in april
oOp een woensdag wintermiddag, met stralende zon
een maand voordat de lente begon, hij liet het licht en de radio aan.
de huur tot juni vooruit betaald, nu drie jaar geleden,
is hij zonder iets te zeggen weggegaan.
dus de post blijft hier, op dit adres: Parijsstraat 84
want misschien komt hij volgend najaar weer
ik lees die oude ansichtkaart misschien wel voor de honderdste keer.
het handschrift herken ik uit duizenden, het is het handschrift van oud zeer.
Ii verzamel al haar postkaarten en met een glimlach leg ik ze naast me neer.
want de jongen voor wie ze bestemd waren, die woont hier al een hele poos niet meer.
bij Parijsstraat 84 stopt een taxi voor de deur
een vrouw stapt uit, ze krijgt haar koffers aangereikt,
parijsstraat 84 heeft een zolder vol dozen
met de post van vier generaties vorige bewoners
ze leest die oude ansichtkaart misschien pas voor de allereerste keer
het handschrift herkent ze uit duizenden, het is het handschrift van oud zeer
ze verzamelt alle postkaarten en glimlachend legt ze ze naast elkaar neer.
want de jongen voor wie ze geschreven waren die woonde hier al een hele poos niet meer.
