Un ves Sonsente éra sábe
Un ves Sonsente éra ote koza
Kónde ses amdjer tava uzá
Un lense, un xale kor da róza
Un bluza, un kónta de koral
Kónde na ses bói nasional es ta morná te manxê
I sen konfiansa nen abus
Ta sirvide ses kafe ma kel ratxinha de kuskús
Kónde pa Nosinhóra da Lus éra un grande prusisan
Kónde ta kantóde Santa Krus
Ta kolóde pa Sonjon na Ribera di Julion
Kónde ta kutxide na pilon, ta kantóde na purfia
Kónde ta txubeba é na porte
Ta vivide kon más goste i kon más aligria
Pove ka tava andá móda agóra
Na mei de mizéria, xei di fóm
Ta inbarká, ta ba nbóra sen un papel, sen un nóm
Móda un lingada di karvon
Éra koliéta na txon, éra vapor na Baía
O! Sonsente na kes dia
Ate góte Mané Jon tava engordá na jemada
Pa tude kes rua de Morada éra un data de stranjer
Éra uma vida folgada
Sisarón, vida erada, ta nada na dinher
Di note sentóde na prasinha ta partide góin asin
Pe mi, pa bo, pe mi
Pe mi, pa bo, pe mi
Éra tenpe di kanikinha
Pa tude kes rua de Morada éra un data de stranjer
Éra uma vida folgada
Sisarón, vida erada, ta nada na dinher
Di note sentóde na prasinha ta partide góin asin
Pe mi, pa bo, pe mi
Pe mi, pa bo, pe mi
Éra tenpe di kanikinha