Ze hebben me m'n zachte gee's al vaak verweten
Sinds ik hier in het Noorden ben beland
Ik heb hier heel wat builen slechte friet gefreten
Ze hebben me gezegd
"Je moet het maar vergeten
Die passie voor het blonde Vlaamse land"
Maar aan de weg naar Scherpenheuvel
Tussen Geel en Kasterlee
Staat een huis met groene luiken
Aan een kleurige allee
Je ziet er 't uvre van Gezelle
En de werken van Teirlinck door het raam
En op een bordje naast twee goed gepoetste bellen
Daar staat een naam
De naam van Jefke, Jefke, Jefke, Jefke
Ach, Bastos kan je ook in Amsterdam wel kopen
Een glas Stella in een duur cafe
Maar bij Jefke om de hoek
Nog geen minuutje lopen
Daar was een staminee
Die was tot vier uur open
Een automatisch orgel voor ons twee
Aan de oevers van de Nete
Tussen Herentals en Lier
Ben ik Nederland vergeten
Bij de fritten en het bier
En daar lag ik met Jefke in het koren
Zei ik dingen waarvoor ik me nu schaam
En ik schreeuwde, heel de wereld moest het horen
Zijn naam, zijn naam
De naam van Jefke, Jefke, Jefke, Jefke
Ik ben terug in Amsterdam want er is Herfst gekomen
En de wind blies door de muren in ons hart
Hij hijft de warmte van de zomer met zich meegenomen
En daar woeien in de verte al mijn zomerdromen
Om ons heen werd de wereld kaal en zwart
Op het busstation van Hasselt
Stond ik eenzaam in de kou
Op het leeg perron in Brussel, stond ik Jefke, zonder jou
Maar nu ik terug ben in het Noorden
Kijk ik dikwijls verdrietig uit m'n raam
Want dan hoor ik weer die lieve Vlaamse woorden
En weer die naam
De naam van Jefke, Jefke, Jefke, Jefke
