Ohni di, ohni di
Wienes stoubigs buech
Wiene pousen imne film
Stahni still
Grad wiene prinz
Weiss nümm ii no uus
I bi verloren im schloss
Uni chume nümm druus
I rite ds blinde ross
Un I wott dass d weisch es fallt mir schwär
D tagen ohni di sy läär
Ohni di – tscheggis nid
I stah ufem falsche gleis
S dräiht sech alles nur im chreis
Ohni di – verpassi mi
Un I frage nii was wär äch I – ohni di
U chunnt dä tag wo ke fröid me mit üs teilt
U üsi liebi heilt, de tuets mir leid
Für immer blibt e teil vo mir bi dir
Trage die schöni zyt ging töif i mir
Dä gedanke hout mi um
I tue mi vilicht o z fest drum
Ohni di
Ohni di – tscheggis nid
I stah ufem falsche gleis
S dräiht sech alles nur im chreis
Ohni di – verpassi mi
Un I frage nii was wär äch I – ohni di
I wär dr maa ufem mond wo wit ewägg vo allem wohnt
D sunne schiint nur no schwach u ider nacht liegeni no wach
Wie ne fisch im trochne teich, I wär ziemlech im seich
I wirde langsam blind, du wotsch mir nümm usem sinn
Mis härz isch schwär u läär
Du weisch, s liegt mir doch so viel a dir
Hoffe, s geit dir o chli so mit mir
Du schtellsch d weichen un I weiss
So bini ufem richtige gleis
Ohni di – tscheggis nid
Stah ufem falsche gleis
S dräiht sech alles nur im chreis
Ohni di – verpassi mi
Un I frage nii was wär äch I – ohni di
Ohni di füehli mi
Wie dr maa ufem mond wo verlassen u einsam
Ganz allei dert obe wohnt
Ohni di, ohni di
