De Fanfare Van Honger En Dorst
Ze liepen in Gent rond
Ze waren met zessen
Ze kwamen van nergens
Gingen nergens naar toe
Vanaf de terrassen
In de koffiehuizen
Bekeken ze de mensen
En hun drukke gedoe
Ze liepen hun hoofd in de wolken
En werden dan wakker met honger en dorst
En iedereen riep: kijk daar gaat de fanfare
De fanfare van honger en dorst
De fanfare van honger en dorst
Ze hadden geen geld
Om eten te kopen
Maar ze wisten voor alles
Het juiste adres
Mosselen bij Leentje
En frieten bij Helga
En Annie bewaarde voor hun ziel wel een fles
En elke nacht nog net voor het slapen
De laatste vijf Franken in Eddy's jukebox
A hard rain's gonna fall
Ze zongen het allemaal samen
Met de fanfare van honger en dorst
De fanfare van honger en dorst
En kwam er een vrouw
Die een van hen meenam
Dan namen ze afscheid
En zegde vaarwel
De fanfare trok verder
Met minder leden
De toon in mineur
De begrepen het wel
Maar er was nooit een vrouw
Die mooier kon zingen
Dan onze fanfare van honger en dorst
Dus het duurde nooit lang
Of ze waren weer samen
Met de fanfare van honger en dorst
De fanfare van honger en dorst
Ach wie van hen had
Toch ooit durven denken
Dat ieder van hen
Voorgoed weg zou gaan
Ze hebben toen zelf
De fanfare ontbonden
Ze hebben als iedereen
De prijs zwaar betaald
De prijs van de vrijheid
In ruil voor wat centen
Een baan bij de bank
Of een auto, een kind
Maar ergens in de stad
Speelt de nieuwe fanfare
Nieuwe fanfare van honger en dorst
Een nieuwe fanfare van honger en dorst
