Regnet faller ned Som tårer av et sorgfylt år Uhelbredelige sår Som I en tidløs klagesang Dveler endeløse savn Og du som drev så langt av sted I søken etter sjelefred
For kun mørket kan bestå Hvor alt det vakte må forgå Du som bærer verdens byrder På dine sorgtunge skuldrer På ferden mot ditt endelikt Har du lidd for mange svik Og I ditt innelåste sinn Slipper andre aldri inn
Snøen laver ned All livets varme dro av sted Fortapt I evighet Som I en livløs skygge dans Har livet tapt sin glans Og ved tapet av din tro Så brant din siste bro
Lamentas lo que una vez fue Ahora que todo las perdido Arropado por un frío y oscuro abrazo Alimentado por la soledad, vives lamentando la perdida
Y cuando la oscuridad cubre tus horas Puedes sentir como se desvanece la última esperanza En un anhelo por descansar en un lugar diferente De donde viste el último puente arder
