Balýn tadý senin adýn
derdime derman oldu
benim kaným senin malýn
ayýrdetmek yaman oldu
yürüdüm ellerim dopdolu suya durmaz iþlerle
kara çaðlar boyunca
kolayý varken zordayým
güvenim yok kimseye
bildiðim daðlara karlar yaðýnca
ýþýðýný üstümde tut
ayýrma gözünü benden
yüzünü gördüm göreli
vazgeçtim gün yüzünden
diken dolu senin yolun
adýmlamak kolay deðil
evren pulu senin kulun
parýldamak olay deðil
uyudum düþlerim renksiz olur olmaz aþklarla
oysa baðlar ipince
kalemin kurþundan sisi ilaç olmaz aðrýma
yattýðým yerlerde kabus görünce
ýþýðýný üstümde tut
ayýrma gözünü benden
yüzünü gördüm göreli
vazgeçtim gün yüzünden
ateþtim
yandým
kül oldum
acý çektim boþ yere
el kýzýný sevince
sonunda boynumu büktüm
kanadýna sýðýndým
kurduðum düþlere diþler girince..
ýþýðýný üstümde tut
ayýrma gözünü benden
yüzünü gördüm göreli
vazgeçtim gün yüzünden
