Arantzen bahituriko hantazinoetan
ostenduriko hainbat izan inor bez agerian
arren esan
oinaze oihatzun gotor eta laiotzek
barreiaturiko gaitz ororen adierazle dira eta
arren esan
non zagoz, ene laztana, ene seme
desagertua zinenetik ezin banaiz bizi hemen zu gabe
utzitako hutsunearen alde ozpinak
heiagoraka diharduela ezin dot nik gera inala bez
agintalde galoidun anker dongeak
arras kontrolapean dau eta oroitzapenen bidea, nos zautza?
Non zagoz? Ene alaba, laztana ene
negar malkotan ikusi zaitut eta lanbroturik lipar batez
egunsentiko izpi berri zuzenek
berri pozgarria dakarkigute gaur guri, arren han...
Han zagoz, neugaz be.
jada aske, hegaldi hortan partaide
ekimen hortan aurkitu dozuz duintasuna eta omen.
Jada hemen, hamaika alegeren habe
hauek neu be askatu nabe eta kate herdoildu horien mirabe.
