Ik zie op het scherm
beelden die schokken en stilstaan
het is ooit gebeurd
toen de tijd nog geen tijd
maar grauw verleden was
Een tijd dat het water in brand stond
en de trein alle kampen verbond.
Die tijd is allang voorbij
echt lang genoeg om van mij te zijn
niet lang genoeg om er niet te zijn
Geen boom meer in beeld
de wolken bevatten geen regen
De nacht zit vol licht
en de slaap kom ik tegen:
een wonde die nooit meer heelt
Een land met de aarde vol gangen
en de kinderen maken me bang
De mannen weer thuis
de vrouwen met ringen en ogen.
geen stem geen verhaal
en de stoet die ik zie
trekt een streep door het oude beeld
Op een plek waar de aarde bleef stilstaan
in de tijd die vanzelf is vergaan
