Zonder ogen kijk ik naar je bed.
de tijd (zo traag) heb ik op nul gezet
de rode bloemen staan te zwijgen aan de kant
de nacht is op je witte wang geland
De avond is al avonden voorbij:
het blauwe licht- de auto's zij aan zij
waar kwam de dood vandaan- de avond wist het niet
de avond gaf zijn feest en zijn verdriet
Waarom maak je geen eind
aan mijn zorg aan mijn pijn
zeg iets asjeblief- dit is de hel
ik vraag iets- geef antwoord
of druk op de bel
dat ik weet: ik kan weg zonder jou
Zonder ogen kijk ik naar omhoog
je adem tekent leven in een boog
de stille stilte zit gevangen in je hand
de draden om te spreken zijn verbrand
Doe je ogen toe
doe ze één keer toe
