Heel de week speelt ze door z'n gedachten
Heel de week mist hij haar stem en haar lach
Zes dagen lang kijkt hij uit naar die ene
Korte, maar zekere zaterdag
Zaterdag is er dan eindelijk die middag
Wat zal ze aan hebben, komt ze te laat
Zaterdag, klein en nerveus in z'n auto
Wacht hij haar op, op de hoek van de straat
Daar komt ze aan, hip en lang met haar krullen
Weg is die angst van ze komt niet misschien
Zaterdag is het en blij zit ie naast haar
Zaterdag mag ie Sandra zien
Iedere keer moet ie toch even wennen
Wil hij iets lief zeggen, weet niet goed hoe
Aarzelt, wat zullen we en ze zegt vleiend
"Artis weer pappa en Cineac toe"
God zij dank lacht ze, praat ze, vertelt ze
De meester is duf en de poes is weer zoek
Ongemerkt rijdt hij harder dan anders
En hij ziet klokken op iedere hoek
Zo heeft de rechter beslist en vier uur
Is er voor hem in een vast stramien
Zaterdag is zijn alimentatie
Zaterdag mag ie Sandra zien
Sandra ronddansend in Artis en daarna
Sandra doodstil in de Cineac
Onder de tekenfilm, in het veilige donker
Stopt ie een riks in haar mantelzak
Daarna een ijsje en daarna nog cola
Hij neemt er ook een, maar 't smaakt hem niet best
't Laatste half uur, er is niks meer te zeggen
Rijden ze zomaar wat rond door Nieuw West
Zes uur zet hij haar af op het hoekje
Denkt veel te west voor het meisje van tien
Zaterdag laat heeft ie te veel gedronken
Volgende week mag 'ie Sandra zien
